Selecteer een pagina
Blue Lagoon uit Maassluis heeft op deze beurs eigenlijk altijd een prominente en opvallende stand.

Toen het door omstandigheden niet lukte om samen op 25 november 2018 naar de Vivariumbeurs te gaan spraken Danny Verlinden en ik af of dan maar naar de eerstvolgende reptielenbeurs in Houten te gaan. Die bleek daar al snel achteraan te zitten en wel op 2 december j.l.. Deze beurs is onder terrariumhouders bijzonder populair en rond openingstijd staat er meestal een enorme rij wachtende voor de kassa. Die gedachte bracht mij op het idee om even te bellen met Blue Lagoon in Maassluis omdat die daar meestal met een grote stand vertegenwoordigd zijn en mij misschien aan een deelnemersbandje zouden kunnen helpen. Dat vraag ik natuurlijk niet zomaar. Ik ben de laatste tijd betrokken bij ontwikkelingen met betrekking tot hun website.

Gegeven de grootte van de reclameborden en de hoeveelheid aanwezige medewerkers kan je Blue Lagoon op deze beurs niet missen. Naar links, achter in de hoek.

Rond 10.15u arriveerden Danny en ik en Pieter nam zowaar zijn telefoon op. Ik was al bang dat hij die door de drukte daar niet zou horen. Het was wel comfortabel om op deze manier de lange wachtrij te mogen omzeilen.

Marco Burgers is eigenaar van Exocrawlers en is verantwoordelijk voor de insecten. Michael Verhoeven kwam een dagje helpen met zijn zoon. Insecten, vlinders en kevers in dit geval, keurig geprepareerd en geëtaleerd in keurig nette lijstjes. Opvallend tijdens deze beurs is het toegenomen aanbod van geprepareerde insecten.

Danny en ik spraken af om elkaar rond 12.30u in de hal bij de boeken weer te ontmoeten. In deze drukte raak je mekaar sowieso wel heel snel kwijt en in je eentje kan je op je gemak rondkijken en fotograferen.. De deelnemers aan de beurs hebben ieder jaar ongeveer dezelfde standplaatsen en daarom was geen probleem om de Exocrawlers snel te vinden, om daar mijn jas en rugzak even te mogen “dumpen”. Arjan de Weger was er zoals ik al had gehoord en ik trof er ook Marco Burgers en Michael van der Hoeven. Alle drie voormalig vrijwilligers bij ons voormalige Reptilion. Altijd leuk ze weer even te spreken.Daarna liep ik snel door naar de stand van Blue Lagoon, die mij tenslotte de toegang had geregeld.  Pieter kwam direct naar me toe en op mijn vraag of er iets speciaals was dat ik zou moeten fotograferen wees hij mij op twee splinternieuwe terrariums die van klapdeuren waren voorzien. Dat was inderdaad nieuw voor mij, want dat zie je vrijwel nooit. Een totaal lege glazen bak is lastig te fotograferen, maar ik denk dat ik er wel een redelijk plaatje van heb gemaakt. Pieter vertelde super trots dat de bovenste bak door Diergaarde Blijdorp was gekocht en dat deze daar straks in de expositie zou komen te staan. Uiteraard hoopte hij dat zijn logo op de bak zou mogen blijven zitten, maar zelfs als dat niet zou gebeuren dan zou de herkomst van de bak te herkennen zijn aan het unieke ventilatiesysteem van Blue Lagoon.

Een nieuw type terrarium van Blue Lagoon. Pieter vertelt trots dat Diergaarde Blijdorp deze heeft afgenomen voor in hun expositie. En wanneer je daar trots op bent, mag je dat natuurlijk laten blijken. Het staat dan ook overtuigend te lezen !! Hoewel klapdeuren natuurlijk algemeen bekend zijn, worden ze voor terraria nog niet zo vaak toegepast. Het ventilatiesysteem van Blue Lagoon is nieuw en kenmerkend en voor de meesten heel herkenbaar. Ook zonder het logo van Blue Lagoon weet iedere kenner waar dit product vandaan komt.

Blue Lagoon is altijd ruim op deze beurs vertegenwoordigd en ik schat in dat hun stand daar de grootste is of in ieder geval tot de top drie van grote stands zal behoren. Wel lastig fotograferen in zo’n donkere hal, maar aan de andere kant geeft dat wel weer sfeerplaatjes.

Een rode groene leguaan. Groene leguanen zijn er in allerlei kleuren, groen, bruin, rood, blauw, zwart en combinaties daarvan. Er was zelfs een albino groene leguaan. € 4.000,= niet voor een ieders portemonnee. Verboden te flitsen. In dit geval, vanwege de extra gevoelige ogen van de albino, kan ik me hier wat bij voorstellen.

Ik ben op mijn gemak door de hal gewandeld en ik moest constateren dat er een breed assortiment terrariumdieren werd aangeboden. Eerder had ik wel geconstateerd dat de balpythons, de luipaardgekko’s en de baardagamen zo ongeveer het assortiment uitmaakten, maar dat was nu, ondanks dat er daar heel veel van waren, zeker niet het geval. Er waren heel veel verschillende reptielen, waaronder bijzonder fraaie varaantjes, maar ook allerlei Phelsuma’s, Anolissen, Agamen en Lacertidae. Heel veel pijlgifkikkers, boomkikkers, hoornkikkers, padden en salamanders. Er waren spinnen, schorpioenen, duizendpoten, slakken en allerlei levende insecten. Er waren kameleons, maar minder dan ik eerder weleens heb gezien. Er was een rijk aanbod aan allerlei lege en ingerichte terrariumbakjes, planten, hout, levend en dood voer, geprepareerde insecten en nou ja, eigenlijk van alles op terrariumgebied wel wat. Er was zelfs een stand met reptielen en amfibieën gerelateerde sierraden. Helaas zag ik op meerdere plaatsen jonge krokodillen, daar word ik eigenlijk niet zo vrolijk van.

Helmleguanen. Prachtige dwergvaranen. Kameleons. Rode baardagamen. Mooie luipaardgekko’s. Die zagen er wel redelijk gezond en relaxed uit met z’n allen !! Veel neuzen dezelfde kant op !!

Ik krijg altijd wel een keer woorden over het fotograferen met flits. Ook vandaag weer. Meestal ga ik daarover niet in discussie en respecteer ik dat, maar wanneer ik dan onzinnige argumenten hoor over oogbeschadigingen en stress, en dat gekoppeld aan liefde voor je dieren, dan krijg ik altijd de neiging om te zeggen: Waarom zet je die dieren hier dan neer? Maar goed, zoals ik al opmerkte, daarover moet je eigenlijk niet in discussie gaan.

De stand van Lacerta, de Nederlandse vereniging voor Herpetologie en Terrariumkunde. Een brochure van Lacerta uit 1946 met plannen voor een openlucht vivarium. Plannen van nog voor de tijd dat ik in 1947 op Sumatra geboren moet worden.

Tijdens zo’n beurs, net als bij Vivarium, zijn altijd wel enkele belangenverenigingen vertegenwoordigd. Zo zag ik een stand van Lacerta, de Landelijke vereniging voor Herpetologie en Terrariumkunde. Aan de tafel zat Jaco Bruekers die mij herkende en mij begroette als één “van de oude garde”. Het is waar, ik ben al lid van Lacerta sinds oktober 1972. Ik ben zelfs een aantal jaargangen hoofdredacteur geweest van het landelijk tijdschrift “Lacerta”. In die tijd was Gerard Visser voorzitter en reden wij vaak samen naar de bestuursvergaderingen. Dat was in een tijd waarin de werkgroepen actief waren en iedere regio haar eigen bijeenkomsten organiseerde. Ik herinner mij met enige weemoe de bijeenkomsten in Diergaarde Blijdorp. Daar woonde je lezingen bij en wisselde je kennis en ook voedseldieren uit. Ik heb uit die tijd leuke contacten overgehouden, ik denk aan Arthur Heller, Henk Zwartepoorte, Gerard Visser, Leo Brand, Robine Mulder en Prof. Peer Zwart. Ik ben zelf ook met een doos dia’s, projector, scherm en projectietafel het hele land doorgereisd. Maar ook Lacerta lijdt onder het effect van het internet en de desinteresse voor persoonlijk contact en groepsbijeenkomsten. Jaco vroeg zich zelfs af of Lacerta mijn 50-jarig lidmaatschap wel zou halen. Verenigingen zullen veel meer digitaal moeten gaan organiseren.

Stichting doelgroep Groene Leguanen, waar ik altijd even stop om te vragen hoe het gaat.

Iets verderop “struikelde” ik over een stand van de Stichting Doelgroep Groene Leguanen (SDGL). Aan de basis van deze Stichting ligt een werkgroep Groene Leguaan die ik in een grijs verleden zelf heb opgericht. Uit die tijd is nog Hellie Klaassen, die ik de laatste jaren regelmatig achter de tafel van de Stichting trof. Nu zat daar Yoni van Uden, een Jonge dame die zich blijkbaar inzet om deze stichting “overeind” te houden. Deze doelgroep wisselt kennis uit, niet enkel meer over groene leguanen, maar ook Brachylophus, Coruzia zebrata, Ctenosaura, Cyclura, Dipsosaurus, Petrosaurus, Saara, Sauromalus, Tiliqua en Uromastyx. Over het algemeen wat grotere en veelal plantenetende hagedissen.

Mooie kikkers: Een roodoogmakikker uit Midden-Amerika. Sommige kijken je argwanend aan !! Een jonge Hydrosaurus.

Eigenlijk was het een doodgewone drukke reptielenbeurs met een breed assortiment aan aanbod. Buiten de terraria van Blue Lagoon heb ik eigenlijk weinig technisch vernieuwends gezien. Wel deed het mij goed te zien dat er plaats was voor de kweekresultaten van liefhebbers zelf.

Dit jonge stel maakte mij attent op een voedingsproduct dat zij proberen in de markt te zetten. Zij leveren op dit moment al regelmatig aan de horeca. Mini-groentes. of: micro-groentes.

Een ander tafeltje viel me daarnaast nog op: Dat was dat van IQ-Greens Smart nutriens. De tekst op hun website sprak mij wel aan: “Jonge groente  plantjes worden wel Microgroente genoemd. Dit zijn voedingsstofrijke en smaakvolle planten, die we als jonge plantjes kunnen eten en welke tot wel 40x meer vitamines en mineralen bevatten dan een volgroeide plant.
De smaak ervan is niet vergelijkbaar met die van de volwassen plant maar sterker en intenser. Rucola, rode kool, en radijs zijn een deel van de groenten die we aanbieden. Microgreens van iQ-Greens zijn op veel verschillende manieren toepasbaar als diervoeding, zowel vers als gedroogd in mixen van calcium & eiwitrijke producten.” Als afwisseling op het menu van baardagamen, jonge groene leguanen en andere plantenetende reptielen zoals landschildpadden, lijkt me dit aanbod prima geschikt. Voor verder info verwijs ik graag naar de website.

Tijdens Vivarium waren zij er ook met een ruim aanbod aan exotische planten. Allerlei exotische planten, met bijbehorend deskundig advies. Ook een aardig bestand vleesetende planten. Bedoeld voor terraria, paludaria of in de tropische kas. Veel manieren om ervan te genieten.

Tussen de middag bood Danny mij een broodje kroket en een drankje aan en hebben we weer even bijgepraat. Vervolgens hebben we nog een uurtje in de hal rondgelopen en zijn we rond 13.30u weer naar huis gegaan. Alles met elkaar was het weer een dagje plezierige terrariumbeleving. We hebben allebei enkel gekeken en niks gekocht, hoewel Danny altijd de neiging heeft om weer met een paar mooie schildpadden naar huis te gaan, maar wist zich dit keer “in te houden”. We hebben afgesproken ernaar te streven tenminste een keer per jaar deze beurs samen te bezoeken en eigenlijk kijk ik daar wel weer naar uit.

Wie alle foto’s wil zien die ik tijdens deze beurs heb gemaakt, rijp en groen door mekaar, klik: (hier)

 

Translate »